Horyzont na zdjęciach należy traktować jako bardzo ważny naturalny element kompozycyjny. Nie ma co prawda zelaznej zasady gdzie powinna przebiegac lina horyzontu na zdjeciu, ale sa uzasdnione sugestie, ktore mozna by sformulowac nastepujaco:
Linia horyzontu moze byc w kazdym wybranym przez fotografa miejscu, nalepiej jednak aby zgodnie z zasadą trójpodziału, pokrywala sie z jedna z dwu pozimych lini siatki trojpodzilu, czyli znajdowala sie na 1/3 lub 2/3 wysokości kadru. Zawsze kiedy nie ma wyraznego uzasadnienia kompozycyjnego zdecydowanie nalezy unikac umieszczania jej w centum kadru.
Praca z horyzontem jako elementem kompozycji wydaje sie byc bardzo prosta. Po uwaznym przyjrzeniu sie fotografowanej scenie zwykle latwo jest zdecydowac co i jak pokazac i gdzie lepiej umiescic horyzont. Oto jak nalezy postepowac w szczegolnych przypadkach.   

- Horyzont moze byc w srodku, kiedy istotne jest pokazanie symetrii np. przy fotografowaniu odbic krajobrazu w lustrze wody.
- Na wysokosci 1/3 lub 2/3. Linia horyzontu dzieli zdjecie na dwie czesci i im wiekszy kontrast miedzy zienia a niebosklonem tym wyrazniejszy jest ten podzial. Horyzont powinien sie znajdowac na 1/3 wysokosci jesli dominowac ma bardziej ciekawy niebosklon, a na 2/3 jesli to ziemia zasluguje na wieksza uwage, lub wymaga tego pokazanie czegos na pierwszym planie.
- Wzdluz dolnej granicy kadru, kiedy na dole zdjecia nie ma nic ciekawego do pokazania.
- Wzdluz gornej granicy kadru, kiedy rezygnuje sie ze zbyt jasnego lub nieciekawego nieba. 
- Zupelnie poza kadrem, gdy fotografowny jest fragment krajobrazu na ziemi lub fragment nieba, kiedy horyzont i jego poblize jest malo ciekawe, zamglone, lub podzial zdjecia jest destrukcyjny dla kompozycji.

Fragment Malownej Pustyni, Arizona 2014 (Edward Madej)

Jedyna zelazna zasada dotyczy wymogu utrzymania horyzontu w poziomie, czesciej nazywana błędem pochylenia horyzontu. Jest to ewidentny i bardzo czesto popelniany blad. Niezwykle trudno jest znaleźć uzasadnienie dla którego horyzont miałby być pochylony, chociaz furtke dla kreatywnosci trzeba zostawic uchylona. Jeśli błąd taki wystąpi, to zawsze bedzie wyraznie zauważalny, nawet posrednio wtedy, kiedy horyzont znajdzie się nawet poza kadrem. Obiekty pionowe na zdjeciu beda wtedy pochylone w prawo albo w lewo.

Linia horyzontu jest narazona takze na znieksztalcenia geometryczne powodowane przez sam obiektyw nazywane w zaleznisci od ich charakteru beczkowatymi lub poduszkowatymi.

Znieksztalcenia beczkowate                 Znieksztalcenia poduszkowate
 

Trzeba tutaj zaznaczyc ze nie ma na rynku obiektywu, ktory nie powodowalby znieksztalcen, roznia sie tylko intensywnoscia. Dotyczy to szczegolnie obiektywow szerokokatnych, akurat tych najczesciej uzywanych w fotografii krajobrazowej.